wspinaczka
im wyżej się wspinamy
na swą wieżę Babel
tym bardziej języki się plączą
serca twardnieją
zadufani zapatrzeni
w swoją doskonałość
nie mamy odwagi
by częściej spoglądać w lustro prawdy
obiektywnie oceniać
przebytą wspinaczkę
zastanawiać się
nad jej celem i sensem
autor
Syringa
Dodano: 2014-12-10 05:37:36
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
ciekawa refleksja
b.dobry wiersz, pozdrawiam :)
Bardzo mądra i prawdziwa refleksja.Szkoda,ze ludzie
nie potrafią porozumiewać się ze sobą.Pozdrawiam
serdecznie:)
Mądry,dobry wiersz,niestety im ktoś wyżej,tym ma
większe problemy dostrzec tych co niżej...
Pozdrawiam serdecznie:)
Zapomniał wół jak cielęciem był.
Dobry temat - pozdrawiam:)
Ciekawie o pogoni za awansem, lub innymi dobrami
materialnymi. Zastanawiam się, czy ósmy wers nie
brzmiałby lepiej bez "by częściej"?
Miłego wieczoru.
Na zastanowienie jest zawsze czas, tylko większość
ludzi nie widzi w tym sensu.
Bardzo ciekawe pozdrawiam
Ciekawa refleksja. Pozdrawiam.
tak może być jak znam wspinaczy
serdeczne dzięki
bardzo ciekawa refleksja Basiu Pozdrawiam serdecznie:)
bardzo dobry refleksyjny wiersz...jak wejdziemy za
wysoko lustro nie dostarczy tlenu:) miłego dzionka