Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Współczesne bujanie na moje...

Wszystko miała stabilnie ułożone w przyszłość,

Urwała się jednak myślą, by pobiec do starej rzeki.
Dając pole popisu nieutartym sloganom,
weszła w nią po raz drugi
a może i trzeci

Wabiła ją tęsknota,
albo tylko pustka dziecinnych łóżeczek,
i zwykła ciekawość, jej nibypowrotu
do zostawionych tam osób a być może tylko do bardzo małych rzeczy...


Przesuwała się blisko brzegu,
po śladach wiernej Nany, jakby tylko po nich
mogła dojść do sensu bycia w mętnym nurcie
tak dobrze jej znanym.

Wszystko do momentu, gdy GO zobaczyła
Siedział samotnie w oddali,
wpatrzony w nią jak w obraz,
który wolno odpływał na dobrze znanej fali.

Jak zawsze w oczach chował, to co chciał
jej powiedzieć.
Pozwalał jej bezwiednie na ucieczki
od siebie, bo wiedział, że stara woda,
nie będzie jej długo nosić.

Nie, nie chciał jej prosić.

Wiedział,że potrzebuje,
jego ciepłych dłoni, żeby nie zatonąć.
Nagięła mocno gałąź kobiecej wyobraźni.
Nie będzie Panią Darling,
bez baśniowych ogrodów i Piotrusia Pana.
Odbiła się po raz kolejny od bardzo starej baśni, w której nie było sensu.


Wróciła tym razem pewnie do pierwszego wersu.




Dziekuje, bo zdecydowanie ma być "bezwiednie".

autor

szarman

Dodano: 2012-10-24 14:05:58
Ten wiersz przeczytano 716 razy
Oddanych głosów: 13
Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (12)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Odczytuję tutaj zmagania pomiędzy marzeniami,
wyobrażeniami a rzeczywistością, która ustępuje tym
marzeniom.Poczucie realizmu, nakazuje peelce "łapać"
to co podsuwa na swojej tacy życie, zakrywa tłukące
się pragnienia, dawne więc pewnie młodzieńcze - kiedy
świat był zbudowany wyłącznie z tęczy, błękitu nieba i
jasnego słońca. W ostatnim wersie te wszystkie
marzenia strząsa z siebie, ze świadomością, że nie
będzie tak pięknie. Pozdrawiam

mroźny mroźny

Mniam, mniam :)

mixitup mixitup

dobrze że miała do kogo wrócić:)

Sotek Sotek

Wielu z nas mogłoby się utożsamić z Twoim wierszem.
Potrafisz zaciekawić. Pozdrawiam:)

mariat mariat

Ładnie przeniosłaś czytelnika w obszary ludzkich
słabości. I nie dochodzę kto tu bohaterem, wiem jedno
- życie to na prawdę nie jest bajką.

złodziejka marzeń złodziejka marzeń

Dziekuje za komentarz. Twój wiersz bajkowy, zabrał
mnie gdzies

złodziejka marzeń złodziejka marzeń

Dziekuje za komentarz. Twój wiersz bajkowy, zabrał
mnie gdzies

Żena... Żena...

Twoja rzeka stała się moja. Za pomocą Twej gałęzi
przeniosłam się nieświadomie nad rzekę. Lekki ciepły
wiersz. Pięknie.

DoroteK DoroteK

ooo... zaczęłam czytać i już nie potrafiłam
przestać... świetnie :-)

Czatinka Czatinka

Dążenie do stabilności nie jest grzechem.

zzielonegowzgórza zzielonegowzgórza

-bezwiennie?- ale to bujanie jest bardzo ładne, miłego
dnia

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »