Wspomnienia
„Wiersz ten został poświęcony wszystkim dzieciom, które poszukują szczęścia w rodzinach zastępczych, oraz tym, które wciąż przebywają w domach dziecka. Nie mogą zapomnieć, że na tym świecie jest ktoś, kto im współczuje i chce im pomóc...”
Wszelkie, chwile natchnienia,
Zostały pokryte przez marzenia,
Wizje z przeszłości tańczą w mojej
głowie,
Rozszumiałe wirują, liście kolorowe,
Są to wspomnienia z mej przeszłości,
Wspomnienia przyjaciół i mojej radości,
Jak liście na drzewie rosły powoli,
I w tym tkwi problem i to mnie boli,
Bo wszystkie liście spaść muszą na
ziemię,
Tego nie lubię, to złe wspomnienie,
Nie lubię też bólu i życia w rozterce,
To najbardziej boli , rozdziera mi
serce,
Bo nie wiem co robić, komu mam wierzyć,
Pozostać w miejscu, czy horyzonty
szerzyć,
Bo tu jest mój dom, tu miejsce moje,
Chciałbym iść dalej, lecz strasznie się
boję,
Boję się straty i zapomnienia,
Bo to mnie czeka, los się nie zmienia,
Nie pobłaża skrzywdzonemu,
Nie daruje samotnemu,
Jak liście rozbawione, szczęśliwe, choć nie
kochane,
Upadną na ziemię i zostaną zapomniane,
Tak i nas nikt słowem nie wspomni,
Każdy, choć bliski i tak zapomni,
I wszystkie wspomnienia w niepamięć
odchodzą,
Me własne wspomnienia i tak mnie
zawodzą,
Muszę się nauczyć wybierać dobrą drogę,
Bo z sercem rozdartym dłużej żyć nie
mogę,
Szukam swego miejsca, a czas tak szybko
leci,
Ale w końcu je znajdę, w domu samotnych
dzieci.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.