wspomnienia
umysł nasycony drobinkami codzienności
oczy pragną sprawić mu podróż w czasie
w jednej chwili z szarej , przestarzałej
widokówki
w tętniący życiem ogród zmienia się
wokół rozpylone aromaty bzów
krople rosy orzeźwiające zieleń
kolory życia zapomniane na chwilę
ożywają
rozkwitają ponownie
przygasa z czasem ten czar
żar palący skronie
znów zbliża się cisza
wiem że się naśmiewa
oddalam się
autor
Katya
Dodano: 2013-08-01 17:47:30
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ach, te człowiecze myśli... Pozdrawiam :D
racja te dobre wspomnienia niech pozostaną a zle
przyblakną tego życzę pozdrawiam :)
te miłe wspomnienia zachować a te przykre z czasem
przybledną
pozdrawiam:)