Wspomnienia karmą duszy
Wspomnienie jest formą spotkania.
Samotny spacer
Idę przed siebie
Zdeptanymi ścieżkami
Które wiodły do Ciebie
Tęsknym wzrokiem Ciebie wypatruję
Lecz Ciebie nie ma
Pustkę w sercu czuję....
Podążam więc przed siebie
Utartymi ścieżkami
Delektując się ciszą
I złotymi barwami
O każdej porze roku
Bywam w tych miejscach
Bo muszę.....
Aby nakarmić wspomnieniami
Swą zgłodniałą duszę....
Na próżno me oczy wypatrują Ciebie
Którędy mam pójść?
Tego nie wiem.....
Wspomnienia to jedyne co nam zostaje zapisane do końca życia.....
Komentarze (6)
Pieknie ujete wspomnienia,ktore zawsze pozostaja i
chociaz chcemy zapomniec wciaz sa obecna,bez nich bylo
by lzej....
Wspomnienia zawsze nas wioda na dawne sciezki choc
widok tych miejsc bolesnie rani dusze.Wierze jednak ze
w przyszlosci te wspomnienia nie beda tak bolaly jak
teraz.
wiersz na duzego + ,odzwierciedla dokladnie Twoj
pseudonim,delikatnie smutniutki ale bardzo przyjemny w
czytaniu-zycze szczescia i usmiechu,zebys znalazla
wlasciwa droge ,moze wlasnie tu na "bej´u"
Wspomnia jak "karwa dla duszy"- pieknie to okreslilas.
Wiele w wierszu tesknoty i nostalgii. Ladny wiersz.
faktycznie nieregularny ale mnie ten fakt nieco
drażni, przeskakuje się czytając wiersz w różne
rytmiki jakby to było kilka odrębnych zapisków. same w
sobie są jednak super - jestem na tak
Doskonały w swej nieregularności. Bardzo dobrze się go
czyta. Rytmiczny i śpiewny.