Wspomnienie

napisany w gorącą, lipcową noc...

Gorycz i smutek w mym sercu
Niepokój i lęk w mej duszy
Wspomnienie to mnie zabija
Czy tak naprawdę być musi?

Wołam o pomoc, proszę
Nocnych pustkowi błonie
Samotność me ciało wypala
A moja dusza wciąż płonie

Płomieniem co nigdy nie zgaśnie
Światłem co umysł oświeca
I sprawia abym zrozumiał
Tłumaczy bym nie pamiętał

Czy szukać mam wyzwolenia,
Odszukać źródła swobody?
A może uciec do cienia
Pozostać na zawsze młody…

Czas goi rany, cielesne
Umysł prawd martwych broni
A ja wciąż czekam na życie
W martwej pustkowia toni…

autor

sebax3

Dodano: 2006-12-05 00:56:04

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie