Wspomnienie
Wieczorna pora,
bas dudni w mych uszach,
gdy Pablopavo bawi się słowami,
na poezji lirycznej nutach,
Pamiętam te chwile, gdy stałaś tak
tutaj,
w moim pokoju oparta na moich butach,
szeptałaś mi słodko,
bym miłość swoją w Tobie odszukał,
Ciepłe twe dłonie na moich policzkach,
sprawiały radość, amnezję o innych
dziewczynach,
dotyk tak słodki, że się zgubiłem,
zapominając o wszystkich złych chwilach,
Splot naszych ramion, jak wiosenny
taniec,
jednak zabrakło mi odwagi na uczuć
wyznanie,
zamiast czegoś pięknego wtedy,
teraz zostało jedynie dziur serca
zszywanie.
Byłaś jak fascynująca książka,
lecz mi nie dane było,
dotrzeć do jej końca,
zakończenie przyszło szybciej,
szybciej niż trzeba,
lecz tak to wygląda,
gdy miesza się inna kobieta,
zamiesza w twej głowie,
nic nie zrobi i zapomni,
a zdenerwowanie przychodzi,
gdy głowa o niej sobie przypomni,
jednocześnie doprowadzając,
to co piękne do niebytu,
mając pretensje o brak mego zachwytu,
błąd popełniłem, wiem to doskonale,
jednak zapomnieć zostaje o nieprzeczytanym
rozdziale.
Komentarze (3)
bardzo romantyczny, dlatego zachodzi pytanie jak można
zapomnieć o nieprzeczytanym rozdziale?
"zapomnieć o nieprzeczytanym rozdziale" tego wiersza
się nie da zapomnieć :-)
Piękne szczere wyznanie Tak często nie zatrzymujemy
tego co trudne i ważne a zbyt często obejmujemy
mimochodem Dobry:)