wspomnienie
Dla mojej wnuczki Nikoli
Ty byłaś muzą, śpiewem,moim natchnieniem
Miłości gorącym płomieniem
Dla Ciebie żyłem cel uświęcałem
Z wszystkiego co istnieje Ciebie
wybrałem
Ogromem miłości bardzo pokochałem
Teraz się wstydzę, że moje serce bije
Ty w ciemnym grobie leżysz a ja dalej
żyję.
Stefan Simlat
autor
Stefan Simlat
Dodano: 2015-12-05 14:05:05
Ten wiersz przeczytano 975 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ładny wiersz mimo smutku...
pozdrawiam :)
smutny i poruszający wiersz,,,pozdrawiam
Poruszające, pełne smutku piękne wyznanie.
Pozdrawiam.
Słowa sa tutaj niepotrzebne, również pomilczę.
Smutne. Nie należy wstydzić się za coś, co jest od nas
niezależne. Miłego dnia.
Pomilcze pozdrawiam