wspomnienie
Miłosza brwi krzaczaste
Wytrwale sterczą nad powiekami
Spod nich spojrzenie przeszywa błyskiem
Wieszczym (Mógł je złagodzić do tej
fotografii
Z kobietą) Poza noblisty strzeże wszystkich
sekretów
Zresztą czy dziś ma jeszcze znaczenie
związek z Iwaszkiewiczem
Albo nieuznane dziecko z nieprawego łoża
(które są prawe)
Albo trzydzieści lat młodsza żona czy
kochanka
Sprawy życia pozostały w pamięci
Biografów literaturoznawców
Miłosza rok pośmiertny
Dziewiętnasty wyostrza pamięć
Jestem w domu rodziców młodzieńczo
Zakochana w poezji siostra zdobywa tomik
Jeszcze pachnie drukarnią niezależna
oficyna wydawnicza
Obieg z podziemia czytam o wietrze ze
wschodu i o ojczyźnie
Do której nie wracał i o jeziorze ogromnym
Dopiero dano mu Nobla a już wiem
Że kiedyś napiszę o nim wiersz
Tylko swoimi słowami
Komentarze (4)
Ciekawy wiersz.
A pamięć o minionych twórcach jest bardzo ważna.
Pamięć i znajomość nich twórczości także.
Pozwolę sobie za Anną,
z podobaniem i uznaniem,
pozdrawiam serdecznie:)
Z uznaniem pozdrawiam :)
piękny hołd dla poety!