Wspomnienie

Jestem źdźbłem, suchą trzciną na wietrze,
złamaną, poszarpaną melanchonią
Pytaniem bez odpowiedzi, zbłąkanym Odysem
Pustym słowem, głupią ironią.

Myślisz pytając co sie dzieje?
Czy to jestem ja?, czy tylko kruche wspomnienie.
Milczę..., nie chce wadzić nikomu,
chcę sie ukryć w swoim własnym domu,
popadając w nieludzkie zapomnienie.

Może to niemoralność ogarnęła mój sens
Odbicie w lustrze długim ostrzem ugodziło,
Przepraszam... nie ważne... wiec tylko że,
wspomnienie jak wielki zegar...
Wspomnienie to wszystko, ono zna Twój los, ono kocha Cię.

autor

Iceman

Napisany: 2002-12-01 Dodano: 2005-04-25 20:38:58

Ten wiersz przeczytano 357 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie