Wspomnienie o matce

Kiedy cofnę myśli do dzieciństwa swego,
jeszcze raz bym chciała powrócić do niego.
Do tym pięknych czasów, kiedy żyła matka,
my przy niej wokoło, dzieciaków gromadka.

Nie pamiętam matki, no bo byłam mała,
teraz będę o niej swe wiersze pisała.
Była bardzo ładna miała czarne oczy,
a z tyłu do główki upięty warkoczyk.

Ogrom obowiązków, zawsze spracowana,
czuwała nad dziećmi, nigdy nie wyspana,
stała wciąż przy kuchni jadło gotowała,
lub stała przy balii naszą odzież prała.

Płukanie przy studni, chociaż mróz na dworze,
w zimnej wodzie płukać nie daj Panie Boże,
zmarznięte rączęta grzała przy piecyku,
a dzieciarnia spała pod ciepłym kocykiem.

Dużo obowiązków miała biedna matka,
oprócz obowiązków dzieciaków gromadka.
Ciężko pracowała, ojca wyręczała,
od tego wysiłku bardzo chorowała.

A po operacji całe dnie leżała
i ze swoich dziatek oka nie spuszczała.
W końcu rak okrutny wydał wyrok taki,
zostały sierotki malutkie dzieciaki.

Nie życzę nikomu tej sierocej doli,
ciężko ją opisać, zaraz serce boli.
Z jaką ja goryczą dzieciństwo wspominam,
ono w oczach stoi często mam je w myślach.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2015-01-19 Dodano: 2015-01-19 15:27:06

Ten wiersz przeczytano 5026 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie