Wspomnienie z morza i powietrza

Po „Tych” wakacjach

Przechodził obok jeziora
a z Nim jego uczniowie
a było wietrznie...

I zostałem porwany
spośród odmętu zwyczajności
zostałem wyrwany
z wielkiego morza słów co ranią
bo nic nie znaczą
porzuciłem fale
które mnie niosły na szczyty sławy
przez kolejne zatonięcia
już nie zatapiam innych
lecz rozplątuję sznury pogmatwane
przez burzę co trwa
od narodzin do końca naszego
już nie sam steruję sobą
lecz On mną steruje

Oto Wiatr Ożywczej Miłości
co mnie zabrał ze sobą
Oto Powietrze w Usta me tchnięte
Oto Oddech – Jeden, Na Całe Życie
co jest jak Przyjaźń…

Przechodził obok jeziora
a z Nim jego uczniowie
a było wietrznie…

21. VIII. 2006, „ciepła” kaplica w Wiśle - Jawornikach

autor

jarutek

Dodano: 2006-08-28 13:33:01

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie