Wspomnieniowa wiązanka
Październikowym, złotym szlakiem,
z walizą czystych, ciepłych wspomnień
wędruje myśl, co nie ustaje -
kocha, choć tylko już samotnie.
Jeszcze niedawno się tuliła
do tej jedynej i w duecie.
Razem płonęły wielką siłą.
Dzisiaj, już tylko znicz - nic więcej.
Tyle by jeszcze słów i wierszy
- czas im odebrał moc tworzenia.
Bukietem wspomnień czas dopełni
ostatnie strofy, których nie ma.
Komentarze (24)
po prostu pięknie!
miłego dnia :)
Niezwykły wiersz Magdo, płomień miłości i płomień
znicza, bardzo wymowne. Uściski.
po prostu pięknie i wzruszająco
powiało smutkiem i zadumą nad pogrzebaną myślą
ostanie strofy, których nie ma..
smutno bardzo smutno i pięknie jak zawsze ..
Piękna refleksja pięknie się czyta
Pozdrawiam
tak wiele jeszcze mogło by powstać, ale czas
przerwał,,,,pozdrawiam :)
Dorotka ma rację, warto tu być i czytać.
właśnie dla takich wierszy warto być tu na BEJu,
dziękuję i pozdrawiam