Wspomnieniowa wiązanka
Październikowym, złotym szlakiem,
z walizą czystych, ciepłych wspomnień
wędruje myśl, co nie ustaje -
kocha, choć tylko już samotnie.
Jeszcze niedawno się tuliła
do tej jedynej i w duecie.
Razem płonęły wielką siłą.
Dzisiaj, już tylko znicz - nic więcej.
Tyle by jeszcze słów i wierszy
- czas im odebrał moc tworzenia.
Bukietem wspomnień czas dopełni
ostatnie strofy, których nie ma.
Komentarze (24)
wzruszający...
Bardzo dobry wiersz
Bardzo wzruszający wiersz, o miości, która znicz
zapala.
Serdeczności :)
Bardzo cenna zawartość tej wiązanki.
Smutno, ale pięknie.
Pozdrawiam
Wzruszasz słowem
wiązanka dla przeszłości pełna dziękczynności
wzruszający
płomień miłości płomień zniczy
pozdrawiam:)
ostatnie - chyba literowka?
pozdrowka, powodzenia:)
naprawde wzruszylas, kogos przypomnialas...
Cenię sobie każdą szczerość a nad tytułem ciągle
myślę,by obejść a zachować myśl.Buziaki
wiem Magdo, sama czasem uzywam; tylko akurat /bukiet
wspomnien/ jest dosyc zuzyty w poezji i mz psuje ten
naprawde dobry wiersz,
ale przeciez innym moze sie podobac, nie musisz
zmieniac
i dziekuje, ze bez obaw moge wyrazac opinie o
wierszu:)
Bomiś- chcąc nie chcąc dopełniacz jes jedn z
przypadków języka polskiego i trudno go wyrzucić.W
wierszach nie należy nadużywać.Tytuł zaczyna się
narzędnikiem który wymusił dopelniacz. Cieszę się,że
trafiłam jednak do Twojego serducha.
powiem szczerze, ze dopelniaczowy, gornolotny tytul
nie zachecal do wejscia,
ale warto bylo... wzruszylas,
poza /bukietem wspomnien/ podoba mi sie,
pozdrawiam
Dołączam do czytelników, którym podoba się ten
nostalgiczny wiersz. Miłego dnia:)
Wzruszyłaś...