Wspomnij
Wspomnij
Myślami błądzę i wracam ciągle
Do lat młodości ,tej bezrozumnej
Czas zatarł ślady , podążam we mgle
Tęsknie , a przecież nie były szumne
I jakże szybko przemknęły lata
Po co wspominać?Pamięć je zgłuszy
Zbliżam się , zbliżam, do mroku świata
Ciało ?Pył marny . Dosyć katuszy
Dzień każdy niesie płonne nadzieje
Wiem . Umrę cicho , jak poszum fali
Bruzdy na twarzy.Nie odmłodnieję
Lecz się nie trwożę , choć świat się
wali
O jedno proszę, wspomnij mnie czasem
I wymów imię z wielką czułością
Ja usłyszę . Uwierz.Powrócę snem
Bo przecież byłam wielką miłością
A kiedy śmierć mi zasłoni oczy
Załóż łańcuszek sobie na szyję
Nie płacz.Ból serca niechaj nie toczy
Dopóki myślisz , to ja w nim żyję
12.10.2008
Komentarze (8)
Jaki piękny ten wiersz, choć taki smutny bo o śmierci
o przemijaniu. Ujęłaś to jednak tak uczuciowo i
naturalnie że aż się łezka kreci. Takie to nasze
życie. Myślę czasem podobnie.
śliczny wiersz przepełniony ogromnym smutkiem,
tęsknotą, wzrusza treścią i uczuciem.
Wzruszający wiersz z niesamowitym klimatem...bardzo mi
się podoba...
bardzo smutny, smutny wiersz i chociaż jest
przepełniony miłością to jednak przemijanie strasznie
w nim boli - może za bardzo?
Bardzo smutny wiersz... wszystko w życiu się zmienia,
ale życie trwa i trzeba tak żyć, żeby po naszym
odejściu, było co wspominać...
Bardzo ładnie i dobrze napisany +
Wiersz bardzo smutny, takie myśli zazwyczaj rodzą
się, gdy zatracimy sens życia. Wiersz bardzo tresciwy,
dobrze zrymowany, nieźle trztma rytm, gratuluję
pomysłu i wykonania, życzę więcej wiary w siebie.
bardzo wzruszający wiersz Pięknie napisany Dobry w
formie Podoba mi się bardzo