Wśród lasu na stole zapal różę

..............

Prowadzisz Ją przez pokój niby ścieżką,
Wśród lasu na stole zapal różę dobrą jak nocną lampkę.
Potem rozbieraj Ją delikatnie z dorodnych gestów z zaciśnięcia rąk,
Drżenia ramion...otul szeptem.
A jeśli kiedyś wybiegnie nagle z pokoju ,biegnij za Nią nie pozwól ,
Ukryj jej twarz w swych wielkich dłoniach,
Mów słowa duże, dużo słów te wszystkie których Ja nie zapomnę.
Proszę Cię Ty którego nienawidzę,
Który przyjdziesz po mnie by z Jej
Drobnych piersi zdrapać ślady mych rąk.
Rozchylić jej kolana, proszę Cię bądź dla niej dobry nie tak jak da mnie.
Nie wiesz ,że będziesz kochał mnie,
Że powiesz jej słowa wypróbowane ze mną,
Że w jej oczach zobaczysz moje,
Że w jej włosach poczujesz mój oddech.
I jeśli czasem wciągając Cię w siebie, aż do zachłyśnięcia,
Pomylisz nasze imiona to nie myśl o mnie z nienawiścią.
To ja uczyłam Cię jak dziecko nie wstydzić się krzyku – imion nagich ciał.
To ja czasem mówię do Ciebie !!!
Ten cień w jej oczach to mój cień !!!
Jej głos pełen niepokoju to mój głos !!!
Gdy ona cofa się z lękiem, Ja powracam pamiętaj !!!
Na każde Twoje słowo ostre, na każdy gest nieszczery, Ja powracam pamiętaj !!!
I jeśli kiedyś sama zapłaczę nocą , nie wchodź do jej pokoju.
W jej duszy będę Ja ...

........czytalem i plakalem jak dziecko ze nadal Cie kocham ..ale tak nie moze byc niestety ...Przepraszam :(((((

autor

Mroczny_Anioł

Napisany: 2005-02-14 Dodano: 2005-06-28 01:26:17

Ten wiersz przeczytano 757 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie