Wśród ludzi
Wiersz jest inspiracją wiersza M.N pt . Samotność .. warto go tam u niego przeczytać ..
Wśród tylu ludzi
i gwaru
samotnie umierała
ludzie ją omijali
gdy w parku
na ławeczce skromna
cichutka
starość siedziała
pomarszczona
blisko wiek
na plecach dźwigała
milcząca nieśmiała
wystarczyło się tylko zatrzymać
aby jej na sercu ulżyło
nikt czasu nie miał
by przystanąć na chwilę
porozmawiać
uśmiechnąć się miło
jakie to jest przykre
nie zauważyli
że ławka jest pusta
odeszła powoli
człapiąc nogami
po drodze
słuchała śpiewu ptaków
zalewając się łzami
przed domem upadła
skonała
a ludzie dalej ją omijali
bo nigdy pomocy nie chciała
Autor Waldi
Komentarze (25)
Wzruszające....
Dziękuję za pozytywny komentarz. Ale jeżeli faktycznie
pięknie jak twierdzisz napisałem, to powinno się
rozpowszechniania mojego wiersza zabronić. Bo
urzeczeni tym wierszem narkomani będą masowo
przedawkowywać...
Pozdrawiam najserdeczniej :)
sorry za pomyłkę, myślałam, że to ty napisałeś i że to
tekst do wszystkich
Teraz dopiero zauważyłam, przepraszam, przeczytałam
koment wandawa i myślałam, że to ty napisałeś (waldi i
wandaw...podobnie brzmi), ale w sumie to wszystko
racja.
Dobrej nocy
Pani Wandziu ja szanuję Pani prośbę.. a Pani jednak
wchodzi do mnie i dalej komentuje więc proszę mnie też
uszanować i nie wypowiadać się pod moimi wierszami z
pełnym szacunkiem dla Pani ..
Głęboko prawdziwy jest Twój wiersz Waldku,
jesteś bardzo wrażliwym człowiekiem.
Serdeczności przesyłam:)
Liczy się szczerość. P.
nie komentuję i nie goszczę, też nie znoszę obłudników
i zbieraczy głosików, Ty też jakby co nie komentuj,
nienawidzę wzajemnego odwzajemniania, ani wylewania
swoich kwasów.
Pokaż Ksiedzu sowie on cię pigłaszcze i doda głosik
Widzisz Waldi, tak jest
"wśród ludzi"!
Waldi mam prosbę nie komentuj moich tekstów i nie gość
na mojej stronie
Nie znoszę obłudników i zbieraczy głosików za
Judaszowe srebrniki ....