Wszystko za Twój uśmiech
Gdy Cie nie ma źle się czuje,
Gdy nie rozmawiamy pustkę w sercu czuje,
Bardzo mi Ciebie brakuje,
Moim szczęściem nie jest już wygrany
mecz,
Nagroda na turnieju,
To odchodzi na dalszy plan,
Bo nagrodą dla mnie jest rozmowa z Tobą,
Najbardziej cieszy mnie uśmiech Twój,
Dla niego mogę zrobić wszystko,
Nic i nikt mnie nie powstrzyma,
Takiej siły jaką wtedy mam,
Piłka do siatkówki nie wytrzyma,
Po ataku zrobi dziurę w parkiecie,
Taką siłę daje mi Twój uśmiech,
Ten najpiękniejszy na świecie,
Wszystko co do tej pory zdobyłem,
Oddaje w hołdzie tej jedynej kobiecie,
MVP turnieju,
Najlepiej zagrywający,
Najskuteczniej atakujący,
Te nagrody leżą na półce,
Kurz zbiera się na nich,
A ja oddam je ...
Dla kogoś może oddam je za nic,
Lecz oddam za uśmiech Twój,
Bo nie chce żebyś się smuciła,
Chce żebyś codziennie radosną melodie
nuciła,
Jedker_1992
Komentarze (3)
no,no,no!ładny wiersz!widzę,że mamy tą samą
pasję-siatkówkę:)z tą różnicą,że jednak jest dla
Ciebie coś(a właściwie ktoś) ważniejszego od
sportu:)bo u mnie nie........fajnie napisane,oby tak
dalej:)......p.s.mam kilka wierszy o siatkówce na
beju:)........życzę weny i pozdrawiam:)
Dobrze, że nagrody sportowe nie są ważniejsze od
miłości do niej... Piękny wiersz, piękne wyznanie.
mysle ze sport z miloscia mozna pogodzic i cieszyc sie
jednymm i drugim przeciez sobie nie zawadzaja a
jednakowa wartosc w zyciu naszym posiadaja:)))poz.