Wtedy to serce
Prozę Życia w poemat przemieniasz
A słowa co w duszę trafiają oddajesz,
Wszystko co dobre w mym życiu doceniasz
I w jego godzinie przy mnie ostajesz.
Jak wielkie mam w Tobie upodobanie,
Miłość zaklęta w magicznym westchnieniu,
Mój los przy Tobie, przy Tobie me
trwanie
Bom jest po wieki w Twoim istnieniu.
Dzień mój o Tobie mą myślą natchniony
Gdy śpisz objęta w swym sennym marzeniu,
Gdy noc dookoła , świat snem tulony,
Gdy jest pogrążon w ciszy, milczeniu.
Wtedy to serce moje przyzywa
Chwile co z Tobą w radości przebyte,
I coś co się w głębi duszy odzywa
Coś co nie będzie przenigdy rozmyte.
wtorek, 17 czerwca 2008
13:31:11
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.