A WY MNIE DOBRE WIATRY NIEŚCIE
a wy mnie dobre wiatry nieście
przez zórz przełęcze w zapomnienie
za dni garbatość nocne cienie
i za czym serce tęsknić nie chce
w horyzont płaski od ciężaru
bezkresnej pustki i milczenia
który przenika tylko biedak
świadomy tego że mu nie żal
złota i mirry i kadzidła
który oparem truje duszę
cykutą myśli w słowie róża
durzącym fałszem pętląc w sidła
autor
wodnik2
Dodano: 2009-10-02 12:54:03
Ten wiersz przeczytano 1328 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
smutne -ja jednak wierzę ,że dobre wiatry zaniosą w
krainę szczęśliwości -ładny wiersz - pozdrawiam
Ładny...niby ciepły...ale smutny....
Świetny wiersz...pozdrawiam..