A WY MNIE DOBRE WIATRY NIEŚCIE
a wy mnie dobre wiatry nieście
przez zórz przełęcze w zapomnienie
za dni garbatość nocne cienie
i za czym serce tęsknić nie chce
w horyzont płaski od ciężaru
bezkresnej pustki i milczenia
który przenika tylko biedak
świadomy tego że mu nie żal
złota i mirry i kadzidła
który oparem truje duszę
cykutą myśli w słowie róża
durzącym fałszem pętląc w sidła
autor
wodnik2
Dodano: 2009-10-02 12:54:03
Ten wiersz przeczytano 1322 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
dobry kawałek poezji pozdrawiam :)
Zabierz proszę mnie ze sobą..,Dobry wiersz.
żeby to było takie proste- też poprosiłabym wiatr by
zaniósł mnie gdzie tylko dusza
zapragnie...Pozdrawiam:)
wez i mnie mój przyjacielu wietrze i ponies tam gdzie
pragnienia podazyły....rozmarzyłem sie pozdrawiam...
Niech dobre wiatry nas niosa i nie wieja w
oczy...piekny wiersz
Tak! zawsze niech zgodnie z marzeniem bez zniewolenia
wieją w plecy Piękny w wypowiedzi wiersz człowieka
wrażliwego Duży plus Pozdrawiam:)
wiarty są ważne w życiu... oby nigdy nie iść pod
wiatr...
Jakos smutno mi sie zrobilo, po przeczytaniu tego
wiersza.... Wiersz na tak!
świetny wiersz, dobre wiatry niech niosą...
Wysokie loty ... podoba mi się :)
Z jednej strony ucieczka w zapomnienie, z drugiej
jakby tragiczna swiadomosc przegranej, w zderzeniu z
hipokryzja tych, co winni nas wspierac, nie ranic:
zludny zapach czystego kwiatu... Podoba mi sie.
Tylko wyzbyci balastu zlota mamiacego serce znajda
ukojenie... Smutny w wymowie. ale madry przekaz,
puenta bardzo celna, sprowadzajaca na ziemie..
Dobre wiatry jak plaster miodu, cykuta jako puenta,
dopowiada wszystko... Dobry wiersz, pozdr.
tak trzymaj, bardzo budujący wiersz. pozdrawiam
Czekamy na dobre wiatry...