Wykredowani
Możecie nie zrozumieć. Sama nie dokońca...
wykredowani ludzie
tłoczą się na jednym płomieniu
watr czasem zdmuchnie
trochę pyłu
z suchej skóry
pod spodem szara
nieme słowa
skowronkami się unoszą
słabe skrzydła i przesłanie
powietrze wokół gęstnieje
i zapylają wszystkich jednakowo
na jednym płomieniu
autor
Kiva
Dodano: 2007-01-12 16:46:33
Ten wiersz przeczytano 552 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.