Wyłonił się czas

"Wyłonił się czas".
24.07.2020r. piątek 09:34:00

Wyłonił się czas,
Nasz czas.
My przeciwne bieguny,
A teraz opieramy się o siebie,
Czy to już jest przyciąganie?

Moje serce płacze,
Wtedy i teraz z tęsknoty,
Czy będzie płacz radości i spełnienia?

Ty wiesz, a może nie wiesz
Dlaczego tak jest,
Nie znaliśmy się de facto jeszcze,
A na przywitanie przytuliłaś.

Ty wiesz, że ludzkie są tęsknoty,
Ty też zdaje się, że za czymś tęsknisz.

Z dotyku Twych dłoni,
Z spojrzenia Twych oczu
Delektując się zachwyciłem się
Wtedy, jedyny jak na razie raz,
Gdy się spotkaliśmy.

Minął ponad rok.
A my wciąż planujemy kolejne spotkanie.

Zachwycające są słoneczne chwile,
One mogą nasycić,
Ale na krótko.
Ty możesz stać się mi zachwytem
Aż po kres doczesności.

Idę po dywanie,
Dywanie czasu
I może czasem nie wiadomo dokąd idę,
Ale idę ile sił,
Idę dokąd poprowadzą przyodziane stopy.

Jestem zbyt pedantyczny by iść boso.

My moja miła możemy połączyć sę
W jedne przestrzenie
I ten spotykający się oczu blask,
On pozwala rodzić wspomnienia,
Marzenia, wręcz pragnienia.

Wyłonił się czas
I może już nie będzie jak skała,
Lecz skruszy,
Wszystkie ewentualne lody.

Czy to góra, czy to las,
Ja chcę czuć ten rytm,
Bo ten rytm obawia mi
Ciągle Ciebie
We wspomnieniach
W czasie zamkniętym.

Ty me serce,
Me zmysły przenikasz,
Wskaż na mnie,
A będziesz mi wybrankach
I nie istotne,
Że czasem będziemy się ze sobą męczyć.

Ileż można oglądać
Sześciometrowe akwarium we własnym domu?

Jak ja się cieszę z każdej waszej obecności Jest 1:52. No i co iść spać, czy nadrabiać u kogoś zaległości?

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-07-24 Dodano: 2020-07-25 01:52:30

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie