Wynurzyłam się

B.

Wynurzyłam się z głębin samotności
I uśmiechnęłam się niebem
Nareszcie ujrzałam słońce lśniące
Którego widoku już nigdy nie zapomnę

Wynurzyłam się z głębin bólu
Zrozumiałam jak smakuje dotyk
Uwierzyłam w uśmiech
Zobaczyłam gwiazdy na ludzkiej twarzy

Wynurzyłam się z głębin płaczu
Poznałam co to łzy szczęścia
Wylane w euforii
Poznałam szczęście anielskie

Wynurzyłam się ze świata depresji
Doznałam radości
Przez chwilę

Dłoń mocną poczułam w swej bajce
Najpierw na mej dłoni
Później na twarzy
Na ciele
A na końcu
Na głowie

I z mocnym zamachem serca
Zanurzona siłą
Na samo dno morza łez
Z powrotem

Dusza wraz z sercem utopiły się
Ciało przeżyło, niestety …

autor

Forgiveness

Dodano: 2006-09-15 15:44:10

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie