wyobraznia
krolowej szlaku
(mojej wyobrazni)
i tobie
dedykuje wiersz
zywiac nadzieje
na spokojniejsze sny
wciskam sie w biel mysli
niczym w ogromna poduszke
sfera ciszy
dla nas obojga
noc
sen ten najmilszy
kolyszemy sie w nim
majac coraz blizej do siebie
a pozniej /jeszcze niedobudzona/
odczuwam bol,bym nie stala sie
wszystkiego
zbyt pewna
Komentarze (1)
ładna kompozycja, ciekawe metafory :) pozdrawiam i
zostawiam plusik