Wyobraźnia
złap mnie za rękę kochanie
pobiegnijmy szlakiem
leśnych duktów
wprost do wyobraźni
na łąkę pełną
maków niezapominajek
nazbierajmy jagód
pełny dzbanek
poturlamy się
aż do wodospadu
w wyobraźni mam scenę
jak księżyc rozświetla
nam twarze
łącząc dłonie
głośno biją nasze serca
w zacisznym ogrodzie
dwa ciała staja się jednym
nie potrzeba tutaj słów
tylko jest ilove you
autor
martusia87ster
Dodano: 2011-12-13 22:11:56
Ten wiersz przeczytano 505 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
ania.wiencek@wp.pl :)
ja cenie to sobie chetnie bym pocwiczyla z kimś
apodaj mi maila Aniu
Droga martusiu87ster uważam, że masz potencjał,ale
trzeba jeszcze troszkę podszlifowac warsztat. To nie
jest napaść na Twoja osobę, tylko wskazówki do tego,
jak pisać lepiej. Wszyscy jesteśmy tutaj amatorami i
uczymy się od siebie nawzajem. Zmieniłam kilka rzeczy
w Twoim wierszu, choć nie wszystko, co trzeba. Jeżeli
zechcesz wiedzieć więcej, zapytaj w mailu. Tak czy
owak, czytaj innych autorów, szukaj w necie wiedzy i
pisz. Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia.
złap mnie za rękę kochanie
pobiegnijmy szlakiem
leśnych duktów
wprost do wyobraźni
na łąkę pełną
maków niezapominajek
nazbierajmy jagód
pełny dzbanek
poturlamy się
aż do wodospadu
w wyobraźni mam scenę
jak księżyc rozświetla
nam twarze
łącząc dłonie
i serca
w zacisznym ogrodzie
dwa ciała staja się jednym.
nigdy nie skończę
z marzeniami
martusia:) przekonałaś mnie tymi słowami, moja szaleje
hehehe nawet mogłabym się turlać...
Pozdrowionka ślę:)