Wyobraźnia (wyobraź sobie mnie)
Jestem mgłą, która
pieści twoje ciało,
kiedy o poranku
idziesz poprzez mgłę.
Jestem snem, który
śni się nocą czarną.
Kroplą, która stuka
w okno w dżdżysty dzień.
Jestem wiatrem, który
pieści twoje włosy,
gdy tak pędzisz gdzieś przed
siebie poprzez wiatr.
Jestem wszystkim tym
co sobie wyobrazisz,
małą chwilą, mgnieniem
oka, krótkim tchem.
autor
Slavo
Dodano: 2013-02-25 06:59:58
Ten wiersz przeczytano 1035 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Daje się wyczuć osobiste wyznanie:)Ładne
jezeli te powtórzenia są celowe to ok:)
nie mam nic przeciw
pozdrawiam:)
Na początku nie mogłem się przemóc co do celowych
powtórzeń...po kilkukrotnym przeczytaniu stwierdzam
jednak, że jak najbardziej to wszystko ze sobą
współgra. Pozdrawiam
Dziękuję, za komentarze i cenne uwagi:) Powtórzenia w
tym wierszu są rozmyślne i celowe. Być może właśnie po
to aby gryzły;) Pozdrawiam serdecznie:)
dobry wiersz.
Pozdrawiam
Przeczytałam z przyjemnością. Na tak. Pozdrawiam
Rozumiem, że te powtórzenia s celowe, dla wyostrzenia
wyobraźni. Ale trochę "gryzą". Mimo to wiersz wart
zatrzymania. Pozdrawiam :)
Ach jak eterycznie... Pozdrawiam:)
Piękne wyznanie, być wszystkim dla niej! Pozdrawiam!
Ja bym odrobinę zmieniła ten wiersz, widzę go tak:
Jestem mgłą, która
pieści twoje ciało,
kiedy o poranku
idziesz poprzez miasto.
Jestem snem, który
tli się nocą czarną.
Kroplą, która stuka
w okno w dżdżysty dzień.
Jestem wiatrem, który
pieści twoje włosy,
gdy tak pędzisz
gdzieś przed siebie.
Jestem wszystkim tym
co sobie wyobrazisz,
małą chwilą, mgnieniem
oka, krótkim tchem.
Chodzi mi o to, by uniknąć powtórzeń.
Pozdrawiam:)