Wyobraźnia zatłoczona tobą
Księżniczki pocą się miodem
pytam jej serca
gdzie jest pustka?
ciągle obok braku jej
kochające zero daje cię
jako wspaniała ulga
w cierniach
w imieniu wszechświata
musisz tylko powrócić
do kosmicznej rodziny
nie pomagaj mi Ateno
będzie udanie
a wiem jakby wszystko chwilami
że materia goni po śmierci
autor
Damahiel
Dodano: 2018-04-10 10:47:58
Ten wiersz przeczytano 1089 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Podoba mi się takie spojrzenie na życie, udany wiersz
Pawle, pozdrawiam...
Ciekawy refleksyjny wiersz :)
Atena wyskoczyła z mózgu, zdaje się. Dość ciężki
poród, może jednak nie tym razem?
interesyjący (wszystko, oprócz uczuć, jest kosmiczną
materią)
Ciekawy wiersz...Pozdrawiam :)
To moja żona nie jest Księżniczką? ;)
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam Pawle. :)
intrygujący i kosmicznie i lirycznie:) pozdrawiam
Świetny wiersz w mojej ocenie, pozdrawiam.
Do nich się trzeba po prostu przywyknąć
Pozdrawiam :)
Jakaś ta miłość bolesna, cierniowa,
a co do ostateczności, cóż,
śmierć każdemu dana, ale ponoć jest jeszcze życie
wieczne...
Jak zwykle oryginalny Twój wiersz, jedyny w swoim
rodzaju.
Pozdrawiam :)
Za Karatem :)
Ciekawa refleksja dobre metafory...pozdrawiam
Miłością cieszmy się za życia,
do jego końca niech ciągle trwa,
Nie miejmy nic do ukrycia,
przecież to taka cudowna gra...
Ciekawy, refleksyjny wiersz napisałeś,
jeszcze ciekawsze komentarze otrzymałeś.
Masz to co chciałeś. Pozdrawiam. Miłego dnia :))
Księżniczki pocą się miodem i dlatego takie słodkie
są..., pozdrawiam :)
Witaj,
nie cierpię tłoku...
Twój specyficzny sposób myślenia nadaje wersom także
cech nietypowych...
A jak to w poezji 'wszelkie chwyty dozwolone; trochę
bajek i fantazji, filozofii i realu, a kto co wyczyta
jego sprawa.
Dziękuję za pamięć.
Serdecznie, wiosennie pozdrawiam.