Wypijam łyk przestrzeni

,,bowiem do światła czuję podziw.''

Za to ciepełko zimową porą, brawo:)))

Przyjemnie się czyta.

Ladny i cieply wiersz, jak zawsze :)
Mysle Marylko, ze nie zrozumialas mojego ostatniego
wiersza...ale, bywa i tak.:) Nie ma w nim, zadnych
zgorzknialych slow, ani nie wieje z zadnej, (zacytuje
Ciebie) "szpary"...Ot, zwykla krytyka obludy...A ona,
kojarzy mi sie bardziej, z czyms lepkim...:)
Pozdrawiam Cie srdecznie :)

Marylko jesteś niesamowita. Ciepło u Ciebie,
gorąco...przytulnie:)

U Ciebie jak zawsze dużo słońca, nieba i przyrody... i
to wszystko w takim ciepłym, radosnym klimacie...
Bardzo mi się podoba!

Cieplutko u Ciebie, jak zwykle przeciez.

Wspaniałe metafory, mocno mnie urzekły, bardzo dobry
wiersz,
pozdrawiam.

bardzo ładnie i rytmicznie płynie się przez ten Twój
las.

Bardzo dobry utrzymany w ciepłym klimacie pobudza do
życia zwłaszcza w te zimowe dni.

Poetycka przestawianka :)..dziś jednak muszę wytknąć
inwersje i dopełniaczówki..Czytam: "Wypijam szybko łyk
przestrzeni..harmonia myśli pasję tworzy..Przy sobie
trzymam zapas słońca..bowiem do światła czuję podziw"
:)..Z innych: "cień księżyca" i "marzeń rytmach"..O
jedna czy dwie za dużo..Ale zostaw..Nie kasuj! M.

"Wypijam łyk przestrzeni szybko" podobało się...mi:))

baśniowa przestrzeń pełna życzliwości ...

Marylo, ten wiersz ma w sobie receptę na depresje:)
Oczywiście to mały żart, ale faktycznie otoczenie
natury ma zbawienny wpływ na nasze samopoczucie,
podobnie jak Twoje wiersze, w których jest wiele
ciepła i optymizmu .

na białej przestrzeni namalowałaś obraz ciepła
kolorami ;)