***(wypłakać morze)

Bardzo ładny emocjonalny wiersz, klimat przepełniony
goryczą ale i barwy nadziei też go malują. Pozdrawiam.

trafny tytuł ...wypłakać morze słone jak łzy i
pozwolić rosnąć miłości na ruinach serca....Wiersz
zatrzymuje ,ładny ,poetycki

..czasem lepiej coś nowego budować niż ruinę
remontować :))+pozdrawiam

"wypłakać morze
co swoim ciężarem
serce przygniata
i tamuje oddech
niech moje oczy
ze smutku obmyte
stanę się błękitne"
...staną sie błękitne - chyba tak powinno być
zapisane ,
dobrze ułożona ciągłość ,tylko nie pasuje mi zwrot
"...piwnicznym mrokiem cgerlawą zielenią wybujała",
chociaż w rytmice tekstu bardzo pasuje ten zwrot ,
cały wiersz nie tyle co dramatyczny co bardzo smutny ,
tęsknota przez słowa przemawia za miłością która była
, zamknac etap zycia i zacząć na nowo , pozdrawiam
serdecznie

Wiersz bardzo zmysłowy, miłość powiązana z przyrodą.
Nadzieją można budować od nowa.

Wiersz pełen emocji, piękne metafory podkreślają
potęgę uczuć i nadzieję...

Niech runie jak wiosna - znienacka :)

Piękny wiersz emocjonalny wzrusza dobry Podoba mi się
Pozdrawiam

Odbudowanie ruin daje nadzieje na rozkwit nowego
uczucia

Ładny wiersz - chociaż jedno dobre że jeszcze serce
nie pękło,a jest jak po reanimacji,ale dbać o nie
należy..powodzenia

Bozia miłości ogromną siłę dała ale ją włożyła do
wątłego ciała.

Skoro coś cie boli to wiesz że przynajmniej żyjesz,
nie zapominaj, dobry temat,brawo.

Jak odbudowac ta ruinę , jak uprzątnąc bałagan po
poprzedniej walce... piękne i zarazem smutne, choć
daje nadzieje.

Wiersz więcej by zyskał na podziale na zwrotki. reszta
ok. Pozdrawiam ciepło.