wypowiadając niewypowiedziane
Trudno opisać szczęście
zamknąć w słowie coś pięknego
uśmiecham się w milczeniu
wtulam w jego pierś
w ciszy powtarzam w kółko
jak bardzo ja jego
a wsłuchując się w serce jego
słyszę, jak bardzo on mnie
uczucia nie zasługują na słowa
czasem jest tak pięknie
że aż
niewypowiedzianie
Boję się pytać, jak długo? Chcę wierzyć w magiczne: na zawsze.
autor
mirabilis jalapa
Dodano: 2009-08-01 09:58:30
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Nie pytaj! Tylko wierz Nie wątp, bo watpliwości
człowieka niszczą
To od ludzi zależy jak poprowadzą swoje życie, jeżeli
będą pielęgnowac uczucie, ono będzie zawsze i na
zawsze
Pozdrawiam cieplutko