Z WYPRAWY

Wyruszam w drogę, wiedzony instynktem
Gdy coś krzyczy we mnie- idź!
Bez celu szukając sensu w tym
Jak mityczny Odys korabem nadziei wypłynąłem przed laty
Nie mogąc dotrzeć do domu, który odnalazłem w Tobie...
Ciągle losu wiry i wiatry złego przeznaczenia
odwodzą mnie od portu, gdzie wiernie oczekujesz mnie
Gdzie Penelopą niezłomną cię postrzegam
Dotrę, Kochanie do celu
Wpłynę na czas, wyspę Twoj znajdę
Zniszczę okręt chęci przygód
Zniszczę pokusy podpalając je w sobie
By być Odysem nowym- statecznym
W ramionach swej Penelopy
Którą dla mnie jesteś...

(wiersz dawnych czasów... dlatego treść nieaktualna dziś...)

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-08-18 08:17:35

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie