Wyrok
Wszystko, co żyje
Kiedyś będzie martwe
Wobec wyroków bogów
Jesteśmy pyłem na wietrze
Bo nie wszystko, co widzialne
Może być prawdziwe
Łza może być uśmiechem
A miłość nienawiścią
Przeklęte wyroki bogów
Sprowadzają tylko pustkę
Wielki chłód w naszych sercach
Rozpali płomieniem spojrzenia
Kochać nie znaczy zawsze to samo
Prawda ułudą się okazać może
Woda rozpryśnie się na szkle
Szkle naszych płonnych nadziei
autor
Solidaria
Dodano: 2005-10-05 19:08:37
Ten wiersz przeczytano 831 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.