Wyspa niezłomnej wiary
Jest we mnie wyspa na duszy bezkresie,
jak na pustyni, zieleni oaza,
tam mi, gdy życie zbyt mocno poniesie
uciec się zdarza.
Gdy spraw codziennych przytłoczy mnie
bagaż,
łódką tęsknoty na wyspę odpływam,
gdzie jest tożsamość moja całkiem naga,
a jaka żywa.
Tak wielu bliskich śmierć zabrać
zdążyła,
im właśnie wyspę dałem we władanie,
tam uczę serce czym w życiu jest
przyjaźń
i czym kochanie.
W tych duszach czystych odnajduję
miłość,
choć nie przytulą dziś ani nie skarcą,
to ich doświadczeń pokrzepiony siłą,
powracam z tarczą.
autor
karat
Dodano: 2013-01-10 07:26:23
Ten wiersz przeczytano 972 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
To miejsce gdzie odnajdujesz siebie.
Miłość, przyjaźń, kochanie... tylko uczyć się od
Ciebie.
Dobrze mieć miejsce, nawet na dnie serca, które
pokrzepia, daje życiu płomień :)
Jak najwięcej takich miejsc życzę :)
Przepiękne wersy++++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
karacie, wielokrotnie mam tak, że zapominam czyj
wiersz czytam i czytając zaskakuje mnie talent z jakim
wiersz został napisany i wtedy przypominam sobie, a to
karat!
I wszystko jasne!
Po prostu, niektórych tu, wyróżnia ich talent i
umiejętność pisania wierszy!
To się czuje od pierszych wersów.
Pozdrawiam:)
Wiara = tarcza. Daje siłę i nadzieję na lepsze jutro.
Pozwala zrozumieć sens dni. Bardzo bogaty wydźwięk
wiersza, podziwiam.
+
Bywam na takiej wyspie...nazywam ją Wyspą Ocalenia.
Wiersz trafiony w nawiększą głębie mojej duszy.
Barzo mi się podoba!
Warto przebywać na takiej wyspie:) Poprzebywać, byle
nie na stałe:) Pozdrawiam Autora.
Bardzo, bardzo na plus ...pozdrawiam
No tak - takiej wysepki nie trzeba się wstydzić, ale
co tam się jeszcze natworzyło po boku że potrzeba
tarczy...pozdrawiam
To co się wie, to nas przy życiu trzyma
dobro od zła oddzielić umiemy
i wszystkie najlepsze rady...
chętnie komuś przekażemy
Pozdrawiam serdecznie
Na taką wysepkę uciekam przed falami
aby w ciszy odpocząć od nawału zajęć.
Pozdrawiam serdecznie:)
Wiara czyni cuda, zadumałam się. Cieplutko pozdrawiam
Bogatym jest człowiek, wyspę taką mając w sobie.Bardzo
ładny wiersz.
Trzeba dbać o zęby więc nie będę słodził. Sam wiesz że
jesteś dobry...