Wyznanie

W niepowodzaniach wspólnego życia...

Jesteś moim skarbem.
A gdzie skarb twój, tam dom twój.
Jesteś moim sercem, co swym biciem
wprawia me ciało w życie.
Każde Twe niepowodzenie
udowadnia mi w Twej kruchości,
jak ogromnie Cię kocham.
Daje poczucie, jak strasznie by było
gdybym Cię straciła w niepowodzeniu szarego życia.
Jesteś moim światłem w ciemności nocy
i tęczą w strugach szarego deszczu.
Każdym drżeniem niepewności w złym uczynku, udowadniasz jak bardzo mnie kochasz.
Za to że po prostu jesteś-
Dziękuję.

autor

światło poranka

Napisany: 2006-11-25 Dodano: 2006-11-25 12:00:11

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie