wyznanie w nowiu księżyca

kiedyś wieczorem (to pewnie w maju)
poszliśmy razem poznać swe myśli
powietrze drgało szył sieci pająk
cisza mruczała leśne kołyski

sowa wskazała drogę w listowiu
las pachniał woskiem mchem i czeremchą
w tym tajemniczym drżącym nastroju
poszliśmy razem po przyszłość w ciemno

tyś delikatnie uchwycił rękę
(ciepło spłynęło falą rozkoszy)
poczułam w sercu nieznane szczęście
a las rozśpiewał się w niebogłosy

coś mi szepnąłeś, o coś pytałeś
lecz pośród szumu myśli wzburzonych
nie czułam tego jak nocny grajek
łączył niepokój i radość w jedno

sowa swą mądrość celebrowała
w iskrach tańczyło miliony muszek
orkiestra leśna nam przygrywała
wtedy spotkały się nasze dusze

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-08-13 Dodano: 2006-08-14 00:10:20

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie