Wyższy sens

Wstaje dzień, jak zwykle
tak podobny do nocy polarnej
każdej innej, tylko dłuższej, czarniejszej
krąży ból
ból nieprzyswajalny, wieczny
nieśmiertelny strach
rutyna, wieczność i wskazówka
wskazówka z pętelką
wisi uprzejmie wskazując krzesło
zachęca, kusi
wisi bezczelnie udając jakby fragment osi globu
a jednak wie gdzie należy
wisi i krzyczy carpe diem
woła mnie matka
nie idę

Nie martwcie się - jeszcze żyję ;)

autor

Waldemar S. Kirszniok

Napisany: 2006-10-16 Dodano: 2007-04-26 15:05:52

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie