Wyzwanie
Kiedy los rzuca na kolana,
często w posadach zadrży ziemia,
bo właśnie wtedy z wielkim jękiem,
pękają mity i złudzenia.
I trzeba głowę po raz enty
podnosić, choć na karku brzemię.
Lecz dużo łatwiej stawiać kroki,
kiedy do prawdy lgnie spojrzenie,
by zajrzeć w siebie jak najgłębiej,
póki nadziei nie zabrakło.
Z maleńkiej iskry dobyć płomień
i podtrzymywać w sobie światło.
autor
Nel-ka
Dodano: 2021-11-19 19:11:25
Ten wiersz przeczytano 800 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Dziękuje serdecznie:)
Życie stawia przed nami wyzwania.
Nie zawsze jesteśmy w stanie im podołać,ale,jak ktoś
kiedyś powiedział:"jeżeli upadniesz,nie poddawaj się,
podnieść się i idź dalej"
Bardzo podoba mi się Twój wiersz.
Serdecznie pozdrawiam
Ależ wszystko na TAK.
Bowiem właściwa to jest ścieżka.
Nadzieja najważniejsza, niech jej iskierka się pali
zawsze.
Piękny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ważne, by nigdy nie stracić nadziei. Brak
nadziei to tracenie sensu działania, życia. Pozdrawiam
serdecznie z podobaniem:)
To ważne aby się nie poddawać i nieść w sobie światło
mimo wszechobecnego mroku...pozdrawiam Nel-ko :)
"Z maleńkiej iskry dobyć płomień
i podtrzymywać w sobie światło."
Jak najbardziej podrzymywać to światło. Pozdrawiam :)
Ciekawa refleksja o wskrzeszaniu nadziei.
Pozdrawiam :)