Wyzwanie
Kiedy los rzuca na kolana,
często w posadach zadrży ziemia,
bo właśnie wtedy z wielkim jękiem,
pękają mity i złudzenia.
I trzeba głowę po raz enty
podnosić, choć na karku brzemię.
Lecz dużo łatwiej stawiać kroki,
kiedy do prawdy lgnie spojrzenie,
by zajrzeć w siebie jak najgłębiej,
póki nadziei nie zabrakło.
Z maleńkiej iskry dobyć płomień
i podtrzymywać w sobie światło.
autor
Nel-ka
Dodano: 2021-11-19 19:11:25
Ten wiersz przeczytano 796 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Świetny wiersz z rewelacyjną puentą!
Ogrom prawdy w przekazie.
Serdeczności:)
zostawiam podobanie
dla wiersza i przesłania
:)
Ładny, refleksyjny wiersz. Takich potrzeba nam więcej.
Pozdrawiam.
Bardzo dobry, wymowny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuje pięknie za okazaną życzliwość:):)
Witam,
wersy jak wzorzec dla przeżyć.
I ta wspaniała pointa.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Podoba się wiersz i jego przekaz.
Na TAK.
Pozdrawiam.
Zawsze warto się podnosić,
to prawda i z iskry też warto
rozniecać płomień i go podtrzymywać, zgadzam się z
przesłaniem.
Pozdrawiam, z podobaniem dla wiersza. Miłego wieczoru
życzę Nel - ko.
Piszesz poetycko, liryczne, uczuciowo, ale i bardzo
prawdziwie.
"Z maleńkiej iskry dobyć płomień
i podtrzymywać w sobie światło. "
Świetna i trafiająca do mnie puenta. Pozdrawiam :):)
Wymowny i stylowo napisany tekst refleksyjnego
wiersza.
Serdecznie pozdrawiam Nel-ko.
Bardzo dobry, refleksyjny wiersz.
Zajrzeć w siebie, wbrew pozorom, czasami jest bardzo
trudno...
Pozdrawiam serdecznie :-)
Podoba mi się przekaz i jego forma. Dobranoc:)
Piękny wiersz z wartościowym przesłaniem :)
Nadzieja, ona zawsze jest, choćby nam się zdawało, że
nie, ta iskierka zawsze się tli, piękny wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
dlatego dobrze jest stąpać twardo po ziemi