Wzajemność
Daj mi swój uśmiech niewymuszony,
szczery i złoty jak światło słońca,
niech mnie przeniknie ciepłem jak promyk
i sople smutku z duszy postrąca.
podziel się szczęściem które w
nadmiarze,
w twej duszy rośnie i ujścia szuka,
może nadzieją być się okaże,
dla słabnącego mojego ducha.
W życiu nic nie jest dane na zawsze,
gdy twoja radość się zapodzieje,
swoją okryję z troską jak płaszczem,
ciepłym uśmiechem zbudzę nadzieję.
Bo trzeba umieć dzielić się szczęściem,
wziąć gdyś w potrzebie, by oddać kiedyś,
im więcej dajesz, tym bierzesz więcej,
mając przyjaciół nie zaznasz biedy.
autor
karat
Dodano: 2014-03-05 08:50:48
Ten wiersz przeczytano 2245 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
Jak zwykle u Ciebie mądrze i pięknie! /mając
przyjaciół nie zaznasz biedy/- prawda! Pozdrawiam:-)
po prostu ze spacją
Jak Ty to robisz -
Karacie drogi?
Mądrze i pięknie,
poprostu świetnie.
mądrze :)
wiersz - przesłanie jak żyć dobrze i szczęśliwie
pozdrawiam:)
"Bo trzeba umieć dzielić się szczęściem"...pewnie:)
Pozdrawiam, karacie:)
świetny mądry wiersz pozdrawiam