Wzleć ponad …

Karolu mysle ze jeszcze nie nadszedl czas aby Twoj
zegar mial sie zatrzymac...zawsze z usmiechem;)

Pełen emocji i nadziei wiersz. Ciekawe metafory i
interesująca puenta :)

"Wzleć ponad" ... ból, krzyk, żal, smutek, łzy....
niestety nie da rady, zbyt bardzo to wszystko w nas
głęboko tkwi...

A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój - jak
śpiewała Budka Suflera. Świadomość tego pomaga żyć...

Nie ma tego złego co na dobre nie wychodzi .Zegar
zycia kto go nie ma jak szybko chodzi czasem śpieszy
za bardzo ,ciekawie zbudowany.

...."zegar życia dał nadzieją"....to jest
najważniejsze wtedy można sie wzbić ponad
wszystko.....

Jak zwykle pseudoglebia w niedopasowanych do siebie
slowach. Poezja specjalnej troski.

Ciekawa tematyka. Dobrze ze zaświeciło słońce i
odszukałeś nadzieję... :) Tak trzymać!

,,Wyrwany z piersi krzyk
rozdarł na strzępy
gładką powierzchnię ciszy
pod stertą kamieni
zakopane niespełnione''-nie zgub tych słów,są
przeurocze.Bardzo,bardzo mi się podobają!!!

Wyrwany z piersi krzyk z czasem cichnie, by potem znów
wzlecieć ponad... ponad wszystko. Pięknie ujęte. Ze
smakiem.

Pesymistycznie się zaczyna, kończy optymizmem:)Tak
poetycko napisane...

reflkesyjny wiersz;) Bol, cierpienie... to zycie...!
;)

Na całe szczęście optymistyczne zakończenie. Niezły
wiersz, zmusza do refleksji. Bardzo podobają mi się
twoje metafory.

Ciekawy dobrze zbudowany myślowo wiersz.Daje możliwość
zbudowania własnej interpretacji przesłania.Jeszcze
jeden dobry utwór Twojego autorstwa

Zegar życia dał nadzieję, zaświeciło słońce...
ślicznie to jest napisane. Tak bliskie moich marzeń, a
dalekie mojej rzeczywistości... Wiersz bardzo ładny i
wyraża mocne uczucia...