WZÓR

Czy to dzieci winne są,że są takie jakie są?
Wiele rzeczy się grupuje na to jak je się kształtuje.
Jedne są jak pełne kwiatki - rozchylając swoje płatki,
inne jednak są jak pąk,który się rozkwitu zląkł.

Niby uczą się jednego,ale każdy ma swe ego.
Wszystkie różnią się od siebie jak ziarenka w jednym siewie.
Wiele wpływu ma też na nie moje,twoje zachowanie.
Jak ze sobą rozmawiamy i czy wspólny temat mamy.
Wszystko pilnie obserwują między sobą rozpatrują.
Kiedy wzrok kierujesz na nie to masz w myśli zachowanie.
Bo to tylko wzrok przykuwa,gdy gdzieś jakaś jest rozróba.
Wciąż pytanie se zadajesz skąd ich takie zachowanie?

Lecz człowieku jeden z drugim czemu oczy ciągle mrużysz,na swe niecne zachowanie i plugawe rozmawianie?
Czemu się nie zastanowisz jak drugiemu często szkodzisz?
Jak złośliwie postępujesz i co dobre wciąż negujesz?

Więc dorosły niby człeku nim dzieciaka skrytykujesz
najpierw sobie się przyglądnij czy się dobrze zachowujesz!
Bo wzór biorą od rodziców,ciotek,wujków i sąsiadów.
Więc winniśmy stale baczyć by nie robić z siebie dziadów.
By z nas przykład mogły brać i rozkwitać niczym kwiat.
Uczyć muszą się miłości i rozwagi,roztropności .
Wtedy gniew w nich nie zagości.

autor

roseagape

Napisany: 2009-12-04 Dodano: 2009-12-04 00:07:06

Ten wiersz przeczytano 851 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Satyra Klimat Ciepły Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie