z za brudnej szyby

Patrze na świat z za brudnej szyby...
Nie można tak przejść obok człowieka i go nie poznać..
Szukam prostej drogi , by się nie zagubić.

Patrze na Ciebie z przymrużeniem oka,
Nie można Cie wyrzucić z pamieci,
Szukam w Tobie odrobiny ciepła..-.ciepła , którego mi zabrakło..

Patrze na siebie z nienawiścia..
Nie można tylu popełnić błedów co ja..
Szukam pozytywizmu i szczęścia- choć wiem że nie ma go dla mnie już...

Patrze na te robaki co wchodza mi w droge..
Nie można być bardziej obłeśnym niż one.
Szukam jakieś trutki by je wytepić - wytępić wszystkie.

Patrze na dom z pewnościa ,że to sala dyskusyjna..
Nie można być zawsze tak głupim jak rodzina..
Szukam troche mądrości i troche spokoju - choć wiem że go brak.

Po co ja tyle dumam? Przecież to bez znaczenia.
I tak z gine prędzej czy później..
Niczego już nie żądam..
Zostawie chciwym..

Nie zmienie się w Epikura..
Nie ma dla mnie przjemności
Nie narodze się już na nowo.
Umre jednorazowo.

autor

sloOoneczkoOoo

Dodano: 2006-12-01 21:34:24

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie