za linią horyzontu ...

w miejscu, spotkania
spragnionych prawdy
najczystszych serc
cień, opuścił światło
wędrując w głąb lądu

pragnąc pochwycić
w swe ręce, szybującego
małego skowronka

bawiąc się, w czarodzieja
zabronił mu śpiewać
zamykając w klatce ..

nie karmiąc go niczym
prócz ...? - ziaren zazdrości ..

i niby z miłości
tak, niby dla niego
skowronek uśpiony
nie śpiewał

czekając na cud
na kroplę myśli,
w nadziei pragnąc
obudzić dzień ..

i dzień go wysłuchał
przeganiając cień
podszeptem zbłąkanej,
spragnionej śpiewu duszy

melodii wolności
słyszanej, w śpiewie
serca skowronka(..)

... za linią bytu ... miejscu uczuć ... spotkań z przeznaczeniem i przeznaczonymi ..

autor

Zamyślona7

Napisany: 2018-01-31 Dodano: 2018-01-31 18:40:35

Ten wiersz przeczytano 709 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie