Za oknem

Spoglądam i cóż widzę szarość dnia
Bezbarwny korowód ludzi spieszy się
Życie wciąż naprzód myśli moje gna
A ja w nich przebywam na jawie i śnie

Marzę o rzeczach małych a przyjemnych
Drogą którą kroczyć chcę spowija cień
Wrażenie moje wyraża pieśń przestrzeni
Losie okrutny weź te karty na lepsze zmień

Bezczelny strażnik czasu zabrać chce nadzieję
Nie poddam się jego presji
Wyjdę naprzeciw darom dziś

Niedziela nadchodzi a ja coś mało się śmieję
Na spacer wyszli ludzie leśni
Niech prowadzi zbawcza myśl

autor

BaMal

Napisany: 2015-12-16 Dodano: 2015-12-16 17:55:04

Ten wiersz przeczytano 1334 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Sonet Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie