za późno

stoję przy twym grobie
ponurych myśli tysiąc mam w głowie
wtedy nie pomogłam ci
teraz proszę, wybacz mi....

kiedy potrzebowałaś mnie
nie byłam przy tobie
nie słuchałam co mówisz
nie zauważałam co robisz

jak rozpaczliwie potrzebowałaś
o pomoc prosiłaś
a ja nic nie zrobiłam
palcem nie kiwnęłam

zrozumiałam, że błędem to było
ale dopiero po tym co się wydarzyło
nigdy sobie tego nie wybaczę
za to siebie nienawidzę.....

autor

agnes:]

Dodano: 2006-06-15 10:57:51

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie