Za późno
Tyle dziesiątek dni, każdego dnia,
i każda chwila, za długo trwa.
Tam w potoku, cisza wodę toczy,
w zaroślach ciemnych jak w twarzach,
wszystkie wodorosty ożyły.
Drzewa dziś wszystkie drzwi otworzyły,
smutki wszystkie, trwogi wypłoszyły.
Ta dziewczyna, kobieta codziennie serce
poddaje wiwisekcji.
Nie trzeba już nic opatrywać, tłumaczyć,
w milczeniu tylko pozostać.
W szczęściu się zgubić, jak z wiatrem
melodia niesiona.
Snop gwiazd nocą onyks mąci,
jak krople rosy spijane od niechcenia,
przypadkiem.
Tylko szum starych drzew wokół,
i kropla czarna wycierana ukradkiem.
Chmury obeschły, jak dobrze,
że za sobą znów przyniosą deszcz.
W nich łez nie widać, za duże są,
nie pasują.
Za późno.
https://youtu.be/AdKNlGfkyhc
autor
Annna2
Dodano: 2020-08-04 10:36:42
Ten wiersz przeczytano 1338 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
Każdy marzy o szczęściu, ale nikt dokładnie nie wie,
co to właściwie to szczęście jest. To jest to
wszystko, czego nam brakuje. Dla nędzarza pieniądze,
dla chorego zdrowie, dla niekochanego miłość... Mój
ojciec mówił, że szczęście to nie okoliczności
zewnętrzne tylko cecha charakteru.
Dla mnie wiersz mówi o bólu, a "w szczęściu się
zgubić" to jedynie marzenie. Ale - idąc torem myśli
mojego ojca - skoro szczęście jest cechą charakteru,
można je w sobie wyrobić tak, jak się kształtuje inne
cechy. Narzucić sobie bycie szczęśliwą. I być! Życzę
tego peelce (bo przecież to nie Ty; Ty umiesz być
szczęśliwa).
Fajny wiersz pisany złymi doświadczeniami. Na miłość
nigdy nie jest za późno, czasem tylko już - za zimno.
No i jak znaleźć tego , któremu się chce iskry zbudzić
i płonąć?
Pozdrawiam :)
Annno zaczarowałas wersami...
ale nigdy nie jest za późno na nic
resztę wiesz...
Brzoskwinko- dziękuję.
Marcepani- dziękuję pięknie.
Po dniach niepogody i smutku znów zaświeci słońce i
powróci nadzieja :)
Regiel- Tadeusz- czy mogę tak?
Cenię bardzo skromność.
Twoje wiersze są piękne.
I dziękuję
Maćku, poczekam, to nic.
SDM- to obok Czerwonego Tulipana mój ulubiony.
Ten teledysk- moja Mama umiała ładnie wyszywać.
Dziękuję.
Krystynko- dziękuję bardzo.
Piękna liryka, sceneria - bardzo ładnie poprowadzony
temat.
Anno
Zagubić się w szczęściu oznaczać by mogło
odwzajemnioną miłość, ale z przesłania wiersza wynika
że jest to szczęście będące skutkiem osiągnięcia stanu
wewnętrznego spokoju, ale tylko pozornie, co widoczne
jest w puencie wiersza.
Dziękuję Aniu za komentarz do "niewiersza" i za ciepłe
spojrzenie na moją twórczość, przy czym wiersze o
górach wynikają z mojej do nich miłości, a Tetmajer
jest moim ulubionym poetą, któremu tak naprawdę do
pięt nie dorastam.
Cieplutko Cię pozdrawiam.
Aneczko,inspiracja jest kolejna i będzie ale troszkę
potem niż zaraz
na razie zostawiam pierwsze skojarzenie
i twój ulubiony SDM
https://www.youtube.com/watch?v=hon7swuRCOY
Tak trzeba w szczęściu się zagubić i cieszyć się z
życia. Udanego dnia z pogoda ducha:)