ZA SZKŁEM
To ciągle jestem ja
nie mam serca ze szkła
choć kruchą strukturę ma
moje serce
bolesne rysy na szkle
sprawiają że jest mi źle
i rozum o tym wie
lecz ciągle pragnie więcej
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2017-08-30 17:47:58
Ten wiersz przeczytano 724 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
:)
więcej to okno dla świadomości
więcej to okno dla świadomości
A to cały w tym ambaras,
kiedy serce i rozum chcą na raz.
Nie pogodzą się. Pozdrawiam.
Rozum z sercem ciężko się dogaduje.
Ciekawa mini.
Pozdrawiam.
Bardzo fajne, pozdrawiam :)
Podoba sie i ciekawy przekaz, refleksujny.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Podoba mi się, bardzo. Moc
serdeczności;)
Czasem sercu ciężko dogadać się z rozumem ;)
Pozdrawiam :)
Serce i rozum nie zawsze idą w parze. Dobrze ujęte.
Pozdrawiam
Mnie sie rowniez podoba:)
Serce swoje rozum swoje takie koleje naszych pragnień
Podoba mi się Twój wiersz
Pozdrawiam cieplutko ZOLEANDER :)
tak serce ze szkła co kruchym jest
a jeszcze każdy może wejrzeć w nie
i zostawić nową rysę lecz pragnienia
znaczą więcej niż rozumu działanie
i dlatego na szkle nowa rysa powstanie
tak serce ze szkła co kruchym jest
a jeszcze każdy może wejrzeć w nie
i zostawić nową rysę lecz pragnienia
znaczą więcej niż rozumu działanie
i dlatego na szkle nowa rysa powstanie
Ah, ten rozum :) Pozdrawiam serdecznie +++