Zabawa w chowanego

...na podstawie starej legendy...

Gdy uczucia wraz z cechami
w chowanego się bawiły,
nie wiedziały – bo skąd miały,
że świat zmienią cały :)

Duma zbyt wyniosła była,
Tchórzostwo stchórzyło,
Wiara w niebie miała kącik,
jezioro Piękność kryło.
Wolność za powiewem wiatru,
w dziupli zaś Nieśmiałość,
Lenistwo za pierwszy kamień
szybko się schowało.

Zazdrość gdzieś w cieniu Triumfu,
który był na drzewie.
Zmysłowość – motyle skrzydła
wybrała dla siebie.

Pasję razem z Pożądaniem,
oraz Namiętnością
skrył gorący, wielki wulkan.
Gorzej z Wątpliwością.
„Płot dwie strony ma” –
to Prawda tak jej powiedziała,
lecz Wątpliwość bez ustanku
wątpliwości miała.

Zapomnienie zapomniało
o całej zabawie.
Miłość weszła w krzaki róży
i myśli „Po sprawie!”

Szaleństwo zaczęło szukać
i po krótkiej chwili
prócz Miłości ze swych schowków
wszyscy się zjawili.
„Lecz gdzie Miłość- szepcą głosy
tej nam szukać trzeba”.
Wtem krzyk nagły, przeraźliwy
uniósł się do nieba.
Krzaki róży Miłość w oczy
kolcem poraniły zimnym,
ostrym, bezwzględnym,
wzroku pozbawiły.

Oniemieli zgromadzeni
i tylko Szaleństwo
Miłość wzięło pod opiekę,
okazując Męstwo.

Czasem gdzieś się we mnie nagle
Żal z Radością zwadzi,
lecz Szaleństwo ślepą Miłość
do dzisiaj prowadzi.

autor

Ja(cek)

Napisany: 2009-03-20 Dodano: 2009-03-21 06:45:47

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie