Zabiłam.
M.
Jestem nikim...
Choć tak bardzo bym chciała
Sprostać Twoim wymaganiom,
Zrobić wszystko,
Upaść na kolana
Mogę nawet, jeśli to wystarczy
Byś zrozumiał moj sen.
W oczy przekrwawione od płaczu spójrz,
Moje życie, człowieka cień.
I ten uśmiech, który już tak długo,
Nie gościł na mojej twarzy,
Zgubiłam go gdzieś.
Nie wiem gdzie
W tunelu długich korytarzy,
Gdy szłam po Ciebie,
Po nikogo więcej,
Z rękoma dotykającymi powietrze
Błądziłam.
Zabiłam własne serce.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.